بیش از اینها،آه،آری

بیش از اینها می توان خاموش ماند

می توان ساعات طولانی

با نگاهی چون نگاه مردگان،ثابت

خیره شد در دود یک سیگار

خیره شد در شکل یک فنجان

در گلی بیرنگ بر قالی

در خطی موهوم بر دیوار

می توان با پنجه های خشک

پرده را یکسو کشید و دید

در میان کوچه باران تند می بارد

کودکی با بادبادکهای رنگینش

ایستاده زیر یک طاقی

گاری فرسوده ای میدان خالی را

با شتابی پر هیاهو ترک می گوید

می توان بر جای باقی ماند

در کنار پرده،اما کور،اما کر

می توان فریاد زد

با صدایی سخت کاذب،سخت بیگانه

"دوست می دارم"

می توان با زیرکی تحقیر کرد

هر معمّای شگفتی را

می توان تنها به حل جدولی پرداخت

می توان تنها به کشف پاسخی بیهوده دل خوش ساخت

پاسخی بیهوده،آری پنج یا شش حرف

می توان یک عمر زانو زد

با سری افکنده،در پای ضریحی سرد

می توان در گور مجهولی خدا را دید

می توان با سکّه ای ناچیز ایمان یافت

می توان در حجره های مسجدی پوسید

چون زیارتنامه خوانی پیر

می توان چون صفر در تفریق و جمع و ضرب

حاصلی پیوسته یکسان داشت

می توان چشم ترا در پیلهء قهرش

دکمه ء بیرنگ کفش کهنه ای پنداشت

می توان چون آب در گودال خود خوشکید

می توان زیبایی یک لحظه را با شرم

مثل یک عکس سیاه مضحک فوری

در ته صندوق مخفی کرد

می توان در قاب خالی ماندهء یک روز

نقش یک محکوم،یا مغلوب،یا مصلوب را آویخت

می توان با صورتک ها رخنهء دیوار را پوشاند

می توان همچون عروسک های کوکی بود

با دو چشم شیشه ای دنیای خود را دید

می توان در جعبه ای ماهوت

با تنی انباشته از کاه

سالها در لابه لای تور و پولک خفت

می توان با هر فشار هرزهء دستی

بی سبب فریاد کرد و گفت:

"آه،من بسیار خوشبختم"

                                                             "از فروغ فرّخ زاد"

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: